Nunca un cacho de tea tivo tantas e tan útiles aplicacións. A imaxinación pode converter o obxecto máis insignificante no máis marabilloso dos xoguetes.

Tristán obsequia o seu amigo Marcel cun anaco de tea sobrante dunhas cortinas. Marcel tería preferido unha buxaina, pero acaba agradecendo ese agasallo porque decátase da cantidade de utilidades que pode ter un simple pano: para limparse, protexerse do sol, cruzar un río, abrigarse, fuxir dos perigos...